Ik geloof niet in standaard programma’s. Voor mij gaat het er iedere keer weer om, om het eigene zichtbaar te maken van degenen met wie ik werk. Het onderste boven halen. Ik werk dan ook alleen met organisaties die een diep verlangen hebben om het beste uit zichzelf naar boven te halen.
Daarvoor gooi ik vaak in de eerste fase stenen in de vijver en kijk tot waar de rimpelingen gaan. Betekent vaak indringende gesprekken voeren met opdrachtgevers en medewerkers. Ik probeer in deze fase te begrijpen waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Betekent vooral veel kijken en diep luisteren. De organisatie lezen. Zowel de formele als de informele. En vooral veel verschillende standpunten innemen. Zoals een bevriend architect zegt: “Je standpunt bepaalt je perspectief.” Is zelfs mogelijk voor iemand met maar 1 oog.
Vervolgens wordt afstemming met de opdrachtgever een start gemaakt met het analyseren van specifieke problemen en worden knelpunten geanalyseerd en benoemd. Inzicht wordt verkregen door in kaart te brengen wat energie geeft en waar die juist weglekt. Vooral wordt ingezoomd op waar ruimte voor beweging zit of mogelijk ontstaat.
Talenten worden zichtbaar, mogelijkheden verkend. Beelden worden helder en verankerd. Als mensen met de beelden in aanraking komen die met hun essentie overeenstemmen, stroomt er weer energie en ontstaat weer zicht en zin in de opgaven waarvoor ze staan. Het is altijd weer een magisch moment als mensen weer het gevoel hebben dat ze in contact komen met hun mogelijkheden. Op zoek gaan naar helende beelden die kloppen. Beelden die verbinding hebben met de kern van een individu of organisatie. En soms betekent dat ook dat er vanuit opluchting afscheid genomen kan worden van een oude beknellende situatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten