Men
moet de dingen aan de eigen, stille,
ongestoorde
ontwikkeling over laten,
die
diep van binnen komt
en
die zich door niets laat haasten of versnellen;
eerst
volledig rijpen - en daarna baren...
Rijpen
zoals een boom die zijn sapstroom niet stuwt
en
die rustig in de lentestormen staat,
zonder
angst, dat er straks geen zomer kan komen.
Die
zomer komt toch!
Maar
hij komt alleen bij de geduldigen
die
leven alsof de eeuwigheid voor hen ligt
zo
zorgeloos stil en wijds...
Men
moet geduld hebben
tegen
de onopgeloste zaken in ons hart
en
proberen de vragen zelf lief te hebben,
als
gesloten kamers
en
als boeken die in een zeer vreemde taal
geschreven
zijn.
Het
komt er op aan alles te leven.
Als
je de vragen leeft,
dan
leef je misschien langzaam maar zeker
zonder
het te merken
op
een goede dag
het
antwoord in.
https://www.youtube.com/watch?v=0-Mr2pmuad4
BeantwoordenVerwijderen