Sunweb

Bij metrostation Spaklerweg stap ik uit. Het bonkende geluid van heipalen. Drie hijskranen dansen op eenzame hoogte. Op een van de kranen lees ik Max Hijsvermogen. Zal de bestuurder wel zijn. Kronkels in mijn geest. Zie in 1 keer de parallel tussen besturen en hijskranen. Hoe wordt de hijscapaciteit bepaald? Wanneer knikt de mast? Ik sta even stil en vind op internet het antwoord : het hijsvermogen van kranen is afhankelijk van veel factoren. Belangrijkste is echter dat hij stevig verankerd moet zijn en niet meer moet hijsen dan hij aankan. Een goede machinist weet dat. Zouden die andere bestuurders op grote hoogte zich ook moeten realiseren.

Het is vroeg, een strakblauwe hemel, bezwete lijven in erotisch dynamische hardlooppakjes, roeiers op de rivier. Op het terras van tHuis aan de Amstel zie ik mannen met grijze haren en mooi geklede vrouwen met elkaar in gesprek. Harry Starren maakt zich los van het gezelschap en ontvangt mij hartelijk. Ik ben blij dat hij mij heeft uitgenodigd. Hij is een meesterlijk verbindende verhalenverteller en ik erken daarin zijn meesterschap. Ik ben graag in zijn buurt al heb ik geen idee waarom hij mij heeft uitgenodigd. Dat verandert al snel als ik mij voorstel aan de eerste de beste dame van het gezelschap. Desirée.

‘Wie zal zeggen dat wat wij wensen werkelijk bestaat? Het is als met de wegen op aarde. Eerst zijn er geen wegen maar ze ontstaan als vele mensen in dezelfde richting lopen.’(Lee Sjuun) Het gesprek neemt geen aanloop. Is open, ongepland en onverwacht relevant.

Al snel blijkt dat we op dezelfde weg en in dezelfde richting lopen. Dezelfde droom delen: een school starten. Desirée vertelt over haar wensdroom mbo-scholen te stichten die uitgevallen of werkloze jongeren aan een baan helpen: De WijScholen. Klik. Ik ben ingehaakt. Ik vertel haar over het Ithaka project, mijn werken  met moeilijke doelgroepen. Over ontspoorde jongeren. En zijn zij ontspoord of wordt hen hun spoor ontnomen? Ik vertel haar over de uitgangspunten van mijn nieuwe initiatief: the School of Relevance. Niet proberen school interessant of relevant te maken maar het interessante of relevante ingang te laten zijn voor het proces van leren en ontwikkelen voor jonge pas afgestudeerde jongeren. Werken vanuit relevantie betekent de vinger leggen op het vitaalste in de mens en toegang zoeken tot de essentie en de kern van de integriteit van een kind of volwassene. En dat vereist Meesterschap.

Harry herneemt het woord, verbreekt zijn zwijgen en introduceert een aantal van zijn gasten en laat daarna weer het gesprek aan ons.

Naast een gedeelde wensdroom voor de toekomst blijken we ook een gedeeld verleden te hebben. Randgroepjongeren. Rieneke de gezinshulp. Het blauwe vluchtkoffertje. Ziekte en geweld. Meedelen is zo veel meer dan elkaar iets vertellen. Deel. Leed. Verleden. Verdelen. Delen in verbondenheid. We zoeken grenzen op die er vaak niet blijken te zijn. ‘This is where the energy is highest, when we meet at our true edges.’ (Christofer Bache; the Living Classroom) Alleen aan de rand wordt geleerd.

De Meester nodigde ons uit om naar de rand te gaan, hij keek, wij vlogen. Bij het afscheid nemen hoor ik Harry tegen An Kramer zeggen: ”Ik ga naar binnen. De rekening betalen.” De Harmonie glijdt zacht voorbij terwijl de hijskranen hun dansje doen aan de wal.

Dank je wel Harry. (Sunweb)