Ik en de ander

Wat mensen het belangrijkste van alles vinden, is het gevoel gemist te worden. En het rare is natuurlijk dat niemand echt onmisbaar is. Toch willen we dat kennelijk graag allemaal. Opgemerkt worden. Mooi woord, opmerken. Het merk Alje bijvoorbeeld. Wat zou de wereld missen als ik er niet zou zijn? Is vaak de eerste vraag die ik stel als ik gevraagd wordt om een corporate story te schrijven. Het is de vraag naar de essentie, de kern van het bedrijf. De identiteit.

Identiteit is de weg terug langs plaatsen waar we eens geweest zijn. Verreweg de mooiste definitie die ik ken van identiteit. Het brengt ons terug naar onze wortels. Naar onze reden van bestaan. Ontleende je eerst je identiteit aan het milieu waaruit je voortkwam, tegenwoordig zijn we allemaal gespecialiseerde individuen. Dat is op zich ok: we zijn relatief vrije en zelfbewuste mensen. Maar wat is vrij en wat is zelfbewust? Misschien helpt het om even nader te kijken naar het woord individu. In is on en dividuus is deelbaar. Ondeelbaar dus. Wij zijn geen fragment maar zijn onderdeel van het geheel. Vrij en zelfbewust wil dus eigenlijk zeggen dat we vrij zijn maar wel in verbondenheid en het zelfbewuste laat zien dat wij ons deel weten van het grotere geheel. Niks mis mee. Een filmpje dat hier mooi op aansluit is Balanz.