Boei 7

Een zonovergoten dag en twee afspraken bij Kade 4 op de Oude Haven. Het leven is goed en vol van genade. Helaas ben ik mijn zonnebril vergeten en zie dat aan het tafeltje tegenover mij een vrouw van een jaar of veertig mij wel monstert, veilig achter haar zonnebril. Spannend. Bekijkt ze mij omdat ik een niet alledaags gezicht heb met dan ene oog of bekijkt ze mij ongegeneerd om een andere reden? Ik verstop mij achter mijn boek en lees nog net de laatste zin uit Aardewerk van Piet Weisfelt: “Ons weten wordt gevormd door de  aarzelende vraag en bijna nooit door zekerheden. Dat is een rustgevende gedachte.”

Even later komt Wouter Kersten het terras op. Hij is innovatiemanager bij Enviu, een sprankelende club die innovatieve en duurzame concepten ontwikkelt en vervolgens op de markt zet. Ik ken Wouter nog van twee jaar geleden toen we samen een Common Purpose traject volgden in Rotterdam. Wouter viel daar op door zijn ongelooflijke creativiteit. In minder dan een seconde was hij in staat om een probleem bloot te leggen en volstrekt nieuwe oplossingsrichtingen aan te wijzen. Een Anders Denker pur sang. Voor iedereen die tobt over innovaties: bel Wouter en wordt verrast!

Minimale structuur

De vrouw met zonnebril viel even weg omdat gesprekken met hem altijd intens en geconcentreerd zijn. Geen koetjes en kalfjes. Rechtstreeks naar de kern. Wie vanuit zijn kern leeft, ervaart geen keus. Het gesprek ging over innovaties en MKB. Hij wees mij op een zwakke plek in een concept dat ik op dit moment beschrijf. Ik legde niet de werkelijke verbinding tussen de grote bedrijven en de MKB-ers, terwijl die laatste juist de stootkracht nodig hebben van de eersten.  Ik moet op alle niveaus blijven zoeken naar de verbinding in mijn stuk.  Nog even verder doorgeakkerd over de regie die nodig is. Welke minimale structuur is er nodig om te komen tot maximaal rendement? Is in iedere opdracht een centraal  vraagstuk . Hoeveel ruimte weten we te scheppen?  Om te kunnen scheppen moet je eerste de goede voorwaarden scheppen.

Tijd is raar. Een uur met Wouter is zo voorbij en tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ik met een ander 4 uur nodig heb om op een toch minder resultaat uit te komen.

To connect

Ik ben een rijk man. De zon blijft schijnen. Ik lees in de krant een gedicht van Yana Beranova. Telkens als ik tegen de lamp loop, neem ik een beetje licht mee. Prachtig. Wouter maakt plaats voor Ivo van Persie. Een jong briljant mens die twee studies tegelijkertijd doet. 21 jaar en gekmakend wijs. Voortdurend gebruikmakend van de ruimte van de vrijheid om zijn weg te vinden. Krachtig, moedig en vol levensvuur. Beetje  tegendraads en daar houd ik van. Een jonge gast die tegen alle druk in zijn eigen weg gaat, zelfs al blijkt dat soms de verkeerde te zijn. Maar bestaat er wel iets als verkeerd? Goed of slecht?

Ivo vertelt mij van zijn plan om op Heijplaat een hotel te bouwen. Heijplaat  is een bijzondere plek in Rotterdam. Ooit gebouwd voor de werknemers van de vermaarde RDM werf. Nu nog een redelijk geïsoleerd gebied waar al ruim 20 jaar veel grote partijen zich druk over hebben gemaakt. De afgelopen twee jaar  heeft Ivo daar in het kader van zijn studies een bijzondere positie verworven. De mensen kennen hem, hebben vertrouwen in Ivo. Hij is een Connector. Een zeldzaam mens dat op vele borden kan spelen en veel partijen kan verbinden. Maar hij is ook jong, misschien wel zijn grootste handicap. Of is zijn grootste beperking dat hij omringd wordt door oude mannen?

Boei 7

Hij vertelt over het unieke van zijn hotel dat gebouwd gaat worden in samenwerking met de TU en Bouwkunde/ Architectuur studenten van de Hogeschool Rotterdam. Hij laat de tekeningen en berekeningen zien. Een draaiend dak waardoor maximaal rendement wordt gehaald uit de energie van de zon. Muren die opgebouwd zijn met strobalen. Opmerkingen over brandgevaar weet hij heel duidelijk te pareren. Hij is overtuigend en overtuigd dat het hem gaat lukken. En niet alleen voor zichzelf maar ook om iets blijvends achter te laten voor de mensen van Heijplaat. Een jongen die zijn eigen stroom volgt. Soms tegen stevige stormen in. Een bijzondere jongen en dat is hij.