Gretig naar de toekomst
Imtech is
een bijzonder bedrijf. Een multinational waarbij je zou verwachten dat de
contacten onpersoonlijk zijn maar ik ervaar iedere keer het tegendeel. Het
blijkt steeds weer dat het voor Imtech ernst is om vooruit te denken. Niet
tevreden achterover hangen maar gretig zijn naar de toekomst. En daarop wordt
geanticipeerd , onder andere door het faciliteren van een innovatie team dat in
samenwerking met RDM Campus bezig is met het onderzoek naar en het prototyperen
van onbemande vaartuigen.
Wat en hoe maar vooral wie en waarom
Vandaag is
een bijeenkomst met twee derdejaars studenten Communicatie van de Hogeschool
Rotterdam om afspraken te maken voor een communicatieplan. Dat het Imtech ernst
is om ook dit professioneel aan te pakken, blijkt uit de brede afvaardiging
vanuit het bedrijf. Allemaal bijzondere vakspecialisten waarbij het mij iedere
keer weer opvalt dat ze heel snel naar de oplossing willen. Heel snel naar het “wat
en hoe”. Dieper doorvragen over wat het project een succes kan maken, wordt
niet gedaan. Voor mij beginnen werkelijke innovaties door de eigen logica ter discussie
te stellen. Pas na gedeelde begripsvorming en betekenisgeving, is rationele
matching van bestaande kennis mogelijk. Naast rationele werkprocessen zijn ook relationele
en reflectieve werkprocessen nodig. Betekent
vaak doorvragen en dan vooral op het waarom. Trage vragen stellen om van
daaruit weer te versnellen. Dat doe ik ook tijdens deze bijeenkomst. Zoeken
naar de balans tussen reflectieve sturing en rationele probleemoplossing. Niet
altijd makkelijk om de boel op scherp te zetten maar ik kan niet anders.
Hierna heb ik een coaching afspraak in Utrecht met een
bijzondere ondernemer. Een groot conceptueel denker die in staat is om het
verschil te maken maar dat niet doet omdat hij voortdurend verzuipt in het te
veel. Te veel ideeën waarvoor hij te weinig tijd heeft om die ook werkelijk te
realiseren. ‘Tussen droom en daad staan
wetten in de weg en praktische bezwaren en weemoedigheid die des avonds komt en
die niemand kan verklaren.’ Een fragment uit Elsschots gedicht ‘het Huwelijk.’ Iedereen kent wel het
fragment van ‘tussen droom en daad’, weinig mensen weten wat de aanleiding is. ‘Hij dacht, ik sla haar dood en steek het
huis in brand. Maar doodslaan deed hij niet want tussen droom en daad enz.’
Ik zet onze coaching op scherp door aan te geven dat ik niet
langer zijn coach wil zijn als hij blijft volharden in zijn onvermogen om te
kiezen. Het irriteert mij mateloos dat hij zo gemakzuchtig omgaat met simpele
zaken als het nakomen van afspraken. Voortdurend probeert hij te ontsnappen als
de grond te heet wordt onder zijn voeten. We hebben vervolgens een fantastische
sessie waarin ik hem iedere keer weer uitnodig om het woordje moeten te
vervangen door willen. Door constant de focus te leggen op moeten, ontstaat
schuld omdat je iedere keer weer geconfronteerd wordt met het niet kunnen nakomen
van je voornemens.’ Ik wil’ daarentegen , geeft ruimte. Is een statement die
van binnenuit komt. Uiteindelijk geeft hij aan het eind van een intensieve
sessie aan dat hij dit weekend een top prioriteit gaat afwerken. Morgen mailt
hij mij of het gelukt is. Wedden dat het hem lukt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten